قاموس قرآن جلد 7

نون:؛ ج 7، ص: 3

نون: حرف بیست و پنجم از الفبای عربی و بیست و نهم از الفبای فارسی است و در حساب ابجد بجای پنجاه است.ارباب لغت پنج نوع نون ذکر کرده اند اوّل: نون تأکید ثقیله و خفیفه مثل یضربنّ و اضربن اوّلی مفتوح، دومی ساکن است. دوّم: تنوین ساکنه که برای تأکید نیست مثل جاء زید- رأیت زیدا. سوّم: نون تأنیث در ماضی مثل ضربن و در مضارع مثل یضربن و در امر مثل اضربن، این نون خفیف و مفتوح باشد و نیز مشدّد مثل منکنّ غلامکنّ. چهارم: نون وقایه که قبل از یاء متکلّم آید مثل ضربنی. پنجم: نون زائده همانست که به تثنیه و جمع داخل شود مثل یضربان- یضربون، ضاربان- تضربین بقیّه در کتب لغت دیده شود.

ن:؛ ج 7، ص: 3

ن: ن وَ الْقَلَمِ وَ مٰا یَسْطُرُونَ. مٰا أَنْتَ بِنِعْمَهِ رَبِّکَ بِمَجْنُونٍ قلم: 1 و 2. حرف نون در سورۀ قلم در حدود 129 بار بکار رفته است. دربارۀ حروف مقطّعه در «عسق» سخن گفته ایم.در معانی الاخبار بسند خودش از سفیان بن سعید ثوری در ضمن حدیثی از امام صادق علیه السلام نقل کرده: ن نهری است در بهشت خدا بآن گفت: جامد شو، جامد و مرکّب شد. بعد خدا بقلم فرمود: بنویس قلم آنچه تا قیامت خواهد شد در لوح محفوظ نوشت، مرکب از نور، قلم از نور و لوح از نور است.ناگفته نماند: سفیان از امامیه نیست و بنقلش نمیتوان اعتماد کرد و همان است که با عده ای وارد محضر امام صادق علیه السلام شد و با آن بزرگوار مجادله کرد و معنی آیه آنست: سوگند

قاموس قرآن، ج 7، ص: 4

بقلم و آنچه مینویسند تو بواسطۀ